We nemen kinderen

We “nemen” kinderen.. Drie woorden die los van elkaar niets betekenen, maar als ze in deze combinatie naast elkaar staan een hoop los kunnen maken. Ik weet uit ervaring dat er van nemen geen spraken is. Voor veel stellen is een kinderwens, zowel vervuld als onvervuld, een lange weg vol drempels, horden en vervelende medische trajecten. Toch kreeg ik de zin “we nemen kinderen” in de afgelopen jaren mijn mond uit.

We “nemen” kinderen

Ik schreef over de ontstaansgeschiedenis van Morris op de populaire website Mamaplaats. Ik heb daar sinds twee dagen een profiel en probeer dagelijks te werken aan een serie blogs over de periode voor Morris. Iets waar jullie op deze website (nog) niet veel hebben gelezen. De blogserie heet “We “nemen” kinderen lieverd”. Deze titel is een rechtstreekse quote van mij op de avond dat ik besloot klaar te zijn voor een gezin. De titel viel echter na publicatie op de Instagram van Mamaplaats nogal verkeerd bij een aantal (wens)moeders.

Deze moeders besloten namelijk collectief de blog niet te lezen, maar gelijk van leer te trekken over het woord “nemen” en de term We nemen kinderen. Een kind neem je namelijk niet, een kind krijg je. Een kind is volgens de reagerende dames een wonder en dat moet je niet bagatelliseren naar het zomaar “nemen” van kinderen. Ik begreep gelijk dat ik een gevoelige snaar had geraakt. Een snaar waarvan het voor mij niet de bedoeling was om te raken. Zoals jullie weten ben ik niet de doorsnee botte vent die zomaar wat zegt en vooral niet om bewust een hele groep mensen te kwetsen.

Doorklikken naar blogs gebeurt nauwelijks

Toch moet mij van het hart dat deze haatimama’s wel heel erg stevig van leer trokken en dat zonder te lezen wat ik eigenlijk had geschreven. Iets wat ze een hart onder de riem had kunnen steken en waar ze iets aan hadden gehad. Ik vind dat erg jammer. Als ervaren Instagrammer en maker van websites weet ik dat mensen bijna niet lezen als er sprake is van nuance. De nuance was in dit geval dat ik hevig onder invloed was en tegen Fleur zei: We nemen kinderen! Doorklikken naar blogs gebeurt nauwelijks en ook het verhaal onder de foto is aan weinig ogen gericht. Toch had ik gehoopt dat men zich had ingelezen alvorens men zich zo liet spreken.

Na twee keer uitleggen dat de caption in de afbeelding verkeerd was gequote door Mamaplaats en dat ik er niets slechts mee bedoelde was het voor mij klaar. Reageren had toch geen zin, want lezen doen deze dames niet. Het heeft voor mij het schrijven op Mamaplaats een stuk minder leuk gemaakt. Ik ga er wel mee door, maar zal mij anders dan hier oplettend opstellen. In plaats van artikelen met humor, een scherp randje en af en toe een kritische noot lees je daar enkel nog grijze lange stuken tekst over de aanloop naar de geboorte van onze prachtige zoon. Een zoon die ik weiger een wonder te noemen (want ish natoer) en die wij niet hebben genomen, maar hebben gekregen na veel oefenen en lang wachten. Om nog maar niet te beginnen over die vreselijke roze wolk die bij ons eerder grijs was. Als je zoekt op Mamaplaats vind je de blogserie We nemen kinderen lieverd als je zoekt op Papablogger.