Hoe ga je om met driftbuien van je kind?

Soms komen ze uit het niets, driftbuien bij je kind. Het ene moment speelt je kind nog vrolijk in de kamer en het andere moment is alles stom en moet iedereen het ontgelden met een hysterisch kind als gevolg.. Op andere momenten kun je de woede-uitbarstingen van je kind duidelijk aan zien komen. Als het in de winkel geen koekje of snoepje mag uitkiezen of (zoals ik laatst meemaakte) als je langs de speelgoedwinkel loopt zonder er naar binnen te gaan en dus ook geen cadeautje koopt.

Hoe herken je een driftbui bij jouw kind?

Driftbuien bij kinderen zijn makkelijk te herkennen. Je kind zal niet zachtjes in een hoekje gaan zitten mokken. Jouw kind zal in plaats daar van rood aanlopen, voluit krijsend huilen en soms zelfs schreeuwen. Vaak gaat dit gepaard met stampen, op de grond liggen, schoppend naar de lucht en in uitzonderlijke gevallen zelfs gooiend met alles wat los en vast zit. Er zijn driftbuien die rustig opbouwen, maar ook woedeaanvallen die zomaar uit het niets komen. Mijn ervaring is dat dit afhankelijk is van de situatie.

Oorzaak driftbuien kind

Waarom een kind woedeaanvallen of driftbuien heeft verschilt per situatie, levensfase en per kind. Soms is een peuter gewoon moe en kan het niet omgaan met een negatieve prikkel. Op andere momenten beslist een kind dat het gewoon zijn of haar zin wil hebben en probeert de ouder met negatief gedrag over te halen om die zin te krijgen. Het wil zelfs gebeuren dat peuters en kleuters een driftbui gebruiken om de ouder te testen. Waar liggen de grenzen van mijn papa of mama en tot hoe ver kan ik gaan voordat mijn vader of moeder boos op mij wordt. Driftbuien hebben dus een heel diverse oorzaak en kunnen dan ook niet in het algemeen besproken worden.

Hoe ga je om met de driftbui van een kind?

Hoe je omgaat met een driftbui van je kind is een veel besproken onderwerp. Als je net zoals ik bent opgegroeid in de jaren 80 en 90, dan heb je waarschijnlijk vaak boze ouders gezien als je weer eens een woedeaanval had. Veel kindercoaches en psychologen geven tegenwoordig aan dat boos worden op een kind met een driftbui geen zin heeft. Het is ook mijn ervaring dat echt boos worden op een kind met een woedeaanval geen nut heeft. Het maakt de situatie vaak juist erger. Maar wat moet je dan wel doen als je kind een driftbui heeft?

• Bied je kind een veilige omgeving. Als je kind helemaal buiten zinnen is en alleen maar krijst en huilt, dan kan het moeilijk zijn om te verbinden met de kleine man of vrouw. Wat belangrijk is voor jou als ouder, is dat je jouw kind een veilige omgeving biedt, waar het mogelijk is om gevoel te uiten. Geef hierbij wel aan dat hard gillen, slaan of schoppen niet mag.
• Geef je kind de tijd om uit te huilen. Vaak een moeilijk onderwerp als je kind midden in de winkel een woede-uitbarsting heeft. Toch is het belangrijk dat je jouw kind de tijd geeft om te huilen. Biedt het kind een schouder aan om op te huilen. Til het bijvoorbeeld op of bied aan om even te knuffelen. Het geborgen gevoel zal veel kinderen sneller doen stoppen met krijsen.
• Vermijd discussie. Zorg dus niet dat de driftbui van jouw kind een ja nee spelletje wordt. Hoe vervelend het ook is, iedere vorm van negatieve input levert een grotere woedeaanval op bij jouw kind. Door een extra nee of een boos gezicht zal jouw kind zich onveilig gaan voelen en nog harder gaan huilen. Dat betekent echter niet dat je niet jouw grenzen aan mag geven. Leg daarom uit wat de driftbui met jou doet en beschrijf wat je ziet. Toon begrip, maar geef daarbij niet toe aan de driftbui van je kind. Doe je dat wel, dan zal je kind in het vervolg vaker een woede-uitbarsting gebruiken om zijn of haar zin te krijgen.
• Negeer de driftbui. Vind de driftbui plaats op een plek waar je anderen niet te veel tot last bent, dan is het een mogelijkheid om de driftbui van je kind geen aandacht te geven. Doordat je kind ziet dat de woedeaanval geen effect heeft zal deze in de toekomst minder vaak een driftbui als “wapen” gebruiken om zijn of haar zin te krijgen. Meestal is een driftbui dan binnen tien minuten voorbij.
• Leg uit waarom de driftbui niet op zijn plaats was. Zodra je kind weer tot rust is gekomen, is het van groot belang dat je op een rustige manier uitlegt waarom de woede-uitbarsting niet op z´n plaats was. Mijn ervaring is dat uitleggen van wél gewenst gedrag niet helpt. In plaats daarvan kun je uitleggen dat je geschrokken bent en dat je (afhankelijk van de situatie) de driftbui van je peuter of kleuter niet leuk vond.
• Leid de aandacht van je kind af naar een ander onderwerp. Dit werkt niet altijd, maar het brein van je kind is bijzonder snel afgeleid. Als je midden in een driftbui zegt “Ga je mee buiten spelen” of “Kijk, een vlinder” dan zullen de helft van alle woedeaanvallen snel over zijn omdat ze iets anders hebben om hun aandacht aan te geven.
• Trek je niks aan van jouw omgeving. Veel ouders hebben het gevoel dat ze bekeken worden als hun peuter of kleuter een driftbui heeft. En dat is nog niet het ergste, veel ouders voelen zich namelijk ook beoordeeld en zelfs beschaamd. Dit terwijl dat vaak helemaal niet zo is. Trek je dan ook niks aan van je omgeving. Het belangrijkste is dat jouw kind zich veilig voelt en de ruimte krijgt om zich te uiten. Alleen niet op de manier waarop het nu gebeurt 😉

Waarom hebben kinderen driftbuien?

De reden voor driftbuien bij peuters en kleuters is erg verschillend. Soms is je kind gewoon moe en overprikkeld en kan een LEGO blokje de oorzaak zijn van frustratie. Op een ander moment gebruikt je kind een driftbui om iets te krijgen wat het wil. Overweldigd door emoties en niet wetend hoe hier mee om te gaan zal een kind er vaak voor kiezen om alle remmen los te laten en gewoon volledig los te gaan. Dit is volledig normaal en hoort bij de ontwikkeling van het kind. De hersenen van jouw kind zijn namelijk nog lang niet volledig ontwikkeld en om die reden kan jouw kind emoties nog niet zo goed reguleren. Het resultaat is een driftbui of woedeaanval.