Horloges met een verhaal

Horloges met een verhaal

Vaak zie je pas achteraf wat voor waarde bepaalde artikelen hebben gehad.. Niet alleen in geld, maar ook in geschiedenis of emotionele waarde. Bij mij is dat vooral zo met de horloges die ik had. Horloges met een verhaal. De verhalen zijn te kort voor een aparte blog, maar leuk genoeg om met jullie te delen.

Het horloge dat ik kreeg van mijn opa

Mijn eerste echte grote mensen horloge kreeg ik van mijn opa. Wat ik toen niet wist en waar ik nu heel veel spijt van heb is dat het horloge dat hij mij gaf een icoon was. Het was het stalen Seiko horloge met rood/blauwe chronograaf. Het horloge was op dat moment nog veel te groot voor mij en ging in de bijbehorende doos. Deze doos belandde in de kast en uiteindelijk tussen de LEGO. Toen mijn moeder in een opwelling al mijn LEGO weggaf aan het plaatselijke kinderdagverblijf is daarmee ook het horloge verloren gegaan.

Naast een kostbaar horloge van mijn opa verloor ik met deze donatie een aantal LEGO sets die tegenwoordig onbetaalbaar zijn. Ik kan bij tijd en wijlen wel janken als ik deze sets op Marktplaats voorbij zie komen. Ook het horloge zag ik eens op Chrono24 voor een kleine 3000 Euro. Achteraf gezien heeft de opwelling van mijn moeder mij dus een kleine 8000 Euro gekost. Niet dat ik het horloge van mijn opa of de LEGO sets zou verkopen. De emotionele waarde die daaraan vast zou zitten is veel te hoog, maar dat het niet meer kan, omdat het kwijt is mag als reuzen zonde beschouwd worden! Tip van Flip, geef nooit het speelgoed van de kinderen zomaar weg, je verliest zomaar één van je horloges met een verhaal.

Mijn eerste G-Shock

Niet veel later, ik moet zo’n jaar of 16 geweest zijn kreeg ik van mijn moeder mijn eerste Casio G-Shock. Voor die tijd was de G-shock een heel modern uurwerk en ik stond dan ook in het middelpunt van de belangstelling op school. Met alle knopjes en lichtjes was het echt een tof ding. Het horloge ging nooit van mijn pols en ik kan zelfs zeggen dat ik het gebruikte om een beetje op te scheppen.

Het horloge zat ook om mijn pols toen ik met vrienden met de bus naar Salou vertrok. Met z’n vieren hadden we het hele jaar gespaard om te vertrekken naar de Nederlandse enclave in het noorden van Spanje. Zo’n tocht duurt al gauw 24 uur en tussendoor maak je een aantal tussenstops. We waren nog nooit alleen op vakantie geweest en ondanks dat mijn moeder me nog op het hart had gedrukt om goed op mijn spullen te passen, verloor ik op één van de tussenstops, ergens in Frankrijk het horloge. Ik deed het ding af om even mijn trui uit te doen, vergat dat ik mijn eerste Casio G-shock op een paaltje had gelegd en stapte vervolgens de bus weer in. Man wat heb ik gebaald toen ik erachter kwam, weer verloor ik één van mijn horloges met een verhaal.

Wat koop je van je eerste echte salaris?

Ik kwam dus terug zonder horloge, maar had na die zomer wel een baan gevonden. Geslaagd van de havo en nog even geen zin om een vervolgopleiding te doen. Samen met mijn ouders besloot ik om te gaan werken. Via mijn moeder vond ik een baan bij het Zilveren Kruis en ik kon er eigenlijk gelijk al aan de slag. Ondanks dat ik bij de Digros al een tijdje fulltime werkte verdiende ik bij het Zilveren Kruis mijn eerste echte volwassen salaris.

En wat koop je van je eerste echte salaris? Ik had geen vaste lasten, woonde nog thuis en besloot voor dat geld een echt horloge te kopen. Een Seiko Kinetic van zeker 2000 Gulden! Man wat was ik trots dat ik dat ding kon betalen. Het was wederom echt een horloge met een verhaal. Er zat geen batterij in en werkte op de beweging van mijn pols. Het metalen gevaarte blinkte en het glas was van saffierglas en kraste dus niet. Trots als een aap met zeven staarten droeg ik het horloge iedere dag. Een aantal jaren later is het horloge verloren gegaan na het beëindigen van mijn relatie.

Liefde voor een uurwerk

Na een tijdje zonder horloge gelopen te hebben las ik op B4men een review over de Casio G-Shock G-Steel. Na het lezen van het artikel had ik gelijk liefde voor een uurwerk. G-Shock horloges waren nog nooit van staal en deze horloges hadden voor mij het beste van 2 werelden. Stoer en stevig als een G-Shock en elegant als het Seiko horloge dat ik eerder had. Ik stapte direct naar de juwelier om dit beestachtige ding te kopen. Mijn moeder zegt altijd dat het enige sieraad bij een man zijn horloge hoort te zijn en dat is in dit geval ook echt zo.

Als je het verleden in ogenschouw houdt, dan zal mijn volgende horloge weer een Seiko moeten zijn. Bij verschillende winkels en webshops kijk ik mijn ogen uit. Tijd voor iets anders, iets minder grofs misschien of wordt het tijd voor een “echt” horloge? Het type voor een Rolex ben ik niet echt, maar af en toe laat ik mijn ogen van de Seiko’s afdwalen naar een Tag Heuer.. Wat vind jij een mooi horloge voor mannen?

Casio G-Shock
Seiko horloge
1 Reactie
  • Irene
    Geplaatst op 19:32h, 30 juli

    Ik moet eerlijk vertellen dat ik geen horloges meer draag. Ik vind het heerlijk om niet altijd meer een besef van tijd te hoeven hebben. Toch vind ik je blog wel interessant. Ik heb ook weleens spullen weggegooid waarvan ik achteraf spijt had. Dat waren geen dure spullen maar wel spullen met emotionele waarde.

Geef een reactie