Dolblij door passende gordijnen

Toen ik in mijn eentje kwam wonen in mijn huidige woning was er wat raamdecoratie weinig geregeld. Er hingen wat door de verhuurder geleverde vouwgordijnen over het raam en de vorige huurder had stickers op de ramen geplakt zodat mensen niet naar binnen konden kijken. Helaas waren de stickers en de vouwgordijnen gecombineerd niet echt mooi voor het licht in de toch al kleine ruimte. Het zorgde voor een hele donkere sfeer en ik kon niet naar buiten kijken. Achteraf gezien had ik hier beter meteen duo rolgordijnen voor moeten kopen.

De witte gordijnen werden steeds bruiner

Omdat ik toch nooit thuis was heb ik de raamdecoratie lang gelaten voor wat het was. Er kwamen wel wat verduisterende rolgordijnen, zodat ik na mijn nachtdienst minder last had van het daglicht, maar echt aandacht besteden aan mijn ramen deed ik niet. Ook niet als het op zemen aankwam overigens. De witte overgordijnen werden steeds bruiner door het roken wat ik toen nog binnen deed en ook de ramen gingen zienderogen achteruit.

Toen Fleur besloot bij mij in huis te gaan wonen duurde het nog wel even voor we toekwamen aan de staat van onze woning. Toch werd het met een baby op komst wel tijd om iets te doen. Of we nu gingen verhuizen of verbouwen, binnen roken was sowieso geen optie. Voor mij was stoppen met roken op dat moment ook niet echt iets om mee te beginnen. Toen we eenmaal besloten hadden om toch in dit tweekamerappartement te blijven wonen, moest er dus iets gebeuren, ook met de ramen.

Toen ze eenmaal hingen was ik dolgelukkig

Omdat ik nog steeds nachtdiensten werkte op dat moment werden de gordijnen verduisterend. Toen ze eenmaal hingen was ik dolgelukkig. Ik had nog nooit op maat gemaakte gordijnen gehad. Altijd veegde de onderzijde van mijn gordijnen een beetje over de vloer. Nu had ik mooie passende gordijnen, die het licht goed buiten konden houden als ik overdag wilde gaan slapen. De donkergrijze kleur breekt heel fijn op ons voornamelijk witte interieur en de lichtgrijze bank. Ik kon mijn geluk niet op!

Ook in de slaapkamer kwamen verduisterende gordijnen. Dat was heel erg fijn voor Morris, die lekker kon slapen terwijl wij hard aan het werk waren. Dit wisten wij toen nog niet, maar regeren is vooruitzien. We wilden eerst gaan voor een prachtig vouwgordijn op maat, maar dit bleek later niet heel erg praktisch. We zouden het gordijn vast stuklopen als we door de buitendeur op onze slaapkamer naar het balkon zouden gaan. Nu er in beide kamers dezelfde gordijnen hangen is er echt een soort eenheid ontstaan. Dit maakt dat de vijftig vierkante meter veel groter oogt en dat je het gevoel hebt in een veel groter huis te wonen.

We willen hier heel graag weg

Inmiddels is Morris 14 maanden en hebben we veel plezier gehad van onze woning. Het blijkt dat je gewoon een baby op kan voeden in een tweekamerappartement en dus niet voor de bevalling hoeft te verhuizen. Nu Morris weer wat ouder is komt de vraag weer naar voren of we niet moeten verhuizen. Het antwoord op die vraag is volmondig ja! We willen hier heel graag weg en willen Morris meer ruimte bieden om te spelen en uit te razen.

Ook in de nieuwe woning kies ik weer voor op maat gemaakte verduisterende gordijnen. Of dit nu vouwgordijnen zijn of gewoon gordijnen aan een rails, dat is afhankelijk van het pand. Het is denk ik een beetje het gevolg van volwassen worden dat je ook aandacht besteed aan dit soort details. Ook dat je er geld vrij voor maakt is een soort comming of age. Ik kan je in ieder geval uit ervaring vertellen dat passende gordijnen niet super duur hoeven te zijn.