Voetbalvaders: die heerlijke zaterdagen langs de lijn

De zaterdag langs de lijn, het is voor veel vaders het hoogtepunt van de week. Het bakje slappe koffie, de oude gevulde koek, het slecht getapte biertje met het broodje bevroren kroket achteraf: het smaakt allemaal heerlijk omdat je alleen maar aan het genieten bent van de sfeer op zo’n voetbalveld. Er zijn veel boeken en verhalen over geschreven. Wat houdt die magie toch in?

Sfeer

Je kunt net zo goed een kleur proberen te omschrijven: de sfeer op zo’n sportveld moet je proeven. Alleen al de geur in de kleedkamer en op het veld is iets magisch. Het geklik van de noppen op de tegelvloer. Het geluid van de voetbalschoentjes tegen de bal. Elke week zijn er weer talloze vrijwilligers in de weer om het mogelijk te maken dat honderden kinderen hun wedstrijdjes kunnen spelen. Dat is nobel werk. En vaders leren andere vaders kennen, hetgeen mooie vriendschappen oplevert.

“Zo smaakt alleen het vaderschap”

Kees van Kooten heeft het al eens mooi beschreven in één van zijn vele verhalenpockets. Zijn zoon speelt op jonge leeftijd in een voetbalteam, stapt tot Van Kootens grote teleurstelling over naar basketbal, maar keert na jaren weer terug op het voetbalveld. De jongens zijn groter en papa mag niet meer in de kleedkamer. Waar hij vroeger bij winst trakteerde op 11 colaatjes en 11 Marsen, zegt zoonlief nu dat ze bij winst bier en broodjes kroket willen. Het team wint en Van Kooten haalt de bestelling in de kantine. Eén jongen is moslim en wilt geen bier of kroket, waarop Van Kooten iets anders voor hem gaat halen en zelf het biertje en het broodje wegwerkt met de gedachte: “zo smaakt alleen het vaderschap”.

Scheidsrechter in spijkerbroek

Het is de spijker op zijn kop, dit verhaal uit de vorige eeuw. En de tijden zijn veranderd. Je ziet de kinderen met elkaar gamen, sim only vergelijken en praten over dingen die ze hebben gepost op hun Instagram. Maar gelukkig is héél veel hetzelfde gebleven. De sliert auto’s gevuld met jongens (én meisjes) op weg naar een uitwedstrijd. Spelers die hun voetbalschoenen zijn vergeten en daarom op hun sneakers de strijd aangaan. Scheidsrechters die ontbreken, zodat een meneer in zijn zaterdagse spijkerbroek de arbitrage op zich neemt. De te grote shirts die als jurken om de spelertjes heen vallen, maar die niet kleiner verkrijgbaar waren. Kinderen die hun helden imiteren wanneer ze gescoord hebben. En zo nu en dan een jochie of meisje dat opvalt door het enorme talent, en van wie de vader stiekem droomt over Frenkie de Jong-achtige taferelen. Het belangrijkste blijft echter de lol die iedereen met elkaar heeft. De zaterdag langs de lijn, je wilt hem niet missen.